ครอบครัวปูแป้นเป็นเพียง 1 ใน 3.4 ล้านคน ซึ่งอาจมีปัญหาที่กำลังซ้อนทับกันอยู่ในหลากหลายมิติ
.
หากจะแก้ไขปัญหาความยากจนด้วยการสงเคราะห์ซึ่งยังคงจำเป็นในช่วงสถานการณ์วิกฤต แต่ในระยะยาว หรือการจะยุติความจนข้ามรุ่น จำเป็นต้องพึ่งนโยบายและกลไกอื่น ๆ
.
คุยเรื่องนี้เพิ่มเติมกับศาสตราจารย์ระพีพรรณ คำหอม อดีตคณบดีคณสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,และนายกสมาคมสภาการศึกษาสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคมไทย
.
อาจารย์เห็นปัญหาและครอบครัวในลักษณะนี้ รวมถึงช่องทางการให้ความช่วยเหลือมาเยอะ มองกรณีครอบครัวของน้องปูแป้น ทำให้เรายังเห็นช่องว่างอะไรบ้าง โดยเฉพาะถ้าหากเราจะเดินไปให้ถึงเป้าหมาย “คนจนหมดไป”