ย้อนไปเมื่อช่วงเย็นก่อนเข้าสู่ค่ำคืน "วันคริสต์มาส" หลายพื้นที่กำลังเริ่มต้นเฉลิมฉลอง ดื่มด่ำ กับช่วงเทศกาลแห่งความสุขสิ้นปี นั่นก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่ผู้คนในแถบจังหวัดชายฝั่งอันดามัน กำลังร่วมกันย้อนรำลึก และทบทวน ถึงมหัตภัย "สึนามิ" ที่เคยพรากชีวิตญาติพี่น้อง และสร้างความเสียหายอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
20 ปีเต็ม กับความสูญเสีย...คลื่นยักษ์พรากทุกอย่างรวมถึงชีวิตของคนที่รักไปจากครอบครัว แต่นั่นก็ได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นให้สังคมไทย หันกลับมาใส่ใจ และให้ความสำคัญ กับ "การจัดการภัยพิบัติ" อย่างไม่ลดละ และนี่คือช่วงเวลาที่ทุกคนได้ร่วมกันเดินหน้าต่อในงาน “20 ปี สึนามิ – บทเรียนและจินตนาการใหม่การจัดการภัยพิบัติ”
หลังใช้เวลาร่วมกันทบทวน และมองถึงอนาคต สิ่งที่ขาดไม่ได้คือช่วงของการเติมเต็มกำลังใจให้กัน ผ่านมื้อเย็นที่มี “ข้าว ปลา อาหาร” จากครัวพื้นบ้านในชุมชนบ้านน้ำเค็ม อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา และอีกหลายพื้นที่มาร่วมกัน ต่างคนต่างนำกับข้าวในเมนู ผัด แกง ทอด น้ำพริก ด้วยวัตถุดิบสด ๆ จากทะเล ใส่ปิ่นโต หรือ “ชั้น” ในภาษาใต้ หอบหิ้วกันมาจากบ้าน
The Active ชวนพักเบรกเนื้อหา นโยบายที่เข้มข้น มาสู่รอยยิ้ม และความอบอุ่นริมชายเล ในบรรยากาศของการได้นั่งล้อมวงกินข้าวเย็นร่วมกัน บริเวณอนุสรณ์สึนามิบ้านน้ำเค็ม ด้วยสารพัดแกงใต้ ของหรอยที่มีให้เลือกลิ้มชิมรส...แล้วจะเข้าใจว่าความสุขจากการกิน ไม่มีอะไรเกินจริง
20 ปีเต็ม กับความสูญเสีย...คลื่นยักษ์พรากทุกอย่างรวมถึงชีวิตของคนที่รักไปจากครอบครัว แต่นั่นก็ได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นให้สังคมไทย หันกลับมาใส่ใจ และให้ความสำคัญ กับ "การจัดการภัยพิบัติ" อย่างไม่ลดละ และนี่คือช่วงเวลาที่ทุกคนได้ร่วมกันเดินหน้าต่อในงาน “20 ปี สึนามิ – บทเรียนและจินตนาการใหม่การจัดการภัยพิบัติ”
หลังใช้เวลาร่วมกันทบทวน และมองถึงอนาคต สิ่งที่ขาดไม่ได้คือช่วงของการเติมเต็มกำลังใจให้กัน ผ่านมื้อเย็นที่มี “ข้าว ปลา อาหาร” จากครัวพื้นบ้านในชุมชนบ้านน้ำเค็ม อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา และอีกหลายพื้นที่มาร่วมกัน ต่างคนต่างนำกับข้าวในเมนู ผัด แกง ทอด น้ำพริก ด้วยวัตถุดิบสด ๆ จากทะเล ใส่ปิ่นโต หรือ “ชั้น” ในภาษาใต้ หอบหิ้วกันมาจากบ้าน
The Active ชวนพักเบรกเนื้อหา นโยบายที่เข้มข้น มาสู่รอยยิ้ม และความอบอุ่นริมชายเล ในบรรยากาศของการได้นั่งล้อมวงกินข้าวเย็นร่วมกัน บริเวณอนุสรณ์สึนามิบ้านน้ำเค็ม ด้วยสารพัดแกงใต้ ของหรอยที่มีให้เลือกลิ้มชิมรส...แล้วจะเข้าใจว่าความสุขจากการกิน ไม่มีอะไรเกินจริง
